Javno - privatno partnerstva podrazumeva zajedničko kooperativno delovanje vlade, odnosno opštine i partnera iz privatnog sektora na poslovima na kojima se ostvaruje društveni interes. Javna strana nakon zaključivanja ugovora sa privatnom stranom, preuzima na sebe kompletan rizik oko izgradnje projekta. Javna strana plaća uslugu tek kada objekat bude stavljen u funkciju ili privatna strana sama naplaćuje uslugu od potrošača. U budžetu javne strane se pojavljuje samo rashod za usluge i to od one godine kada se usluge praktično počnu koristiti. Kada su u pitanju zajednička ulaganja, za razliku od drugih modela, objekt nakon isteka ugovornog perioda korišćenja ostaje javnoj strani i ona sve vreme nema nikakve troškove oko njegovog održavanja...
Javno - privatno partnerstva podrazumeva zajedničko kooperativno delovanje vlade, odnosno opštine i partnera iz privatnog sektora na poslovima na kojima se ostvaruje društveni interes.
Javna strana nakon zaključivanja ugovora sa privatnom stranom, preuzima na sebe kompletan rizik oko izgradnje projekta. Javna strana plaća uslugu tek kada objekat bude stavljen u funkciju ili privatna strana sama naplaćuje uslugu od potrošača.
U budžetu javne strane se pojavljuje samo rashod za usluge i to od one godine kada se usluge praktično počnu koristiti. Kada su u pitanju zajednička ulaganja, za razliku od drugih modela, objekt nakon isteka ugovornog perioda korišćenja ostaje javnoj strani i ona sve vreme nema nikakve troškove oko njegovog održavanja.
Javno - privatno partnerstvo je dobro rešenje zbog nedostataka sredstava u državnom, a naročito u lokalnim budžetima. Cilj javno – privatnog partnerstva je da zarade i preduzeće i država.
Javne nabavke čini tradicionalni postupak i one se svode na inpute gde se očekuje da će država pripremiti tendersku dokumentaciju za nabavku svih elemenata koji su potrebni, a u socijalnoj administraciji gotovo uvek dolazi do prekoračenja i do troškova kašnjenja, odnosno tih prekoračenja. Kod javno - privatnog partnerstva, plaćanje se svodi na autput, odnosno na konkretan proizvod, a rizici su u vezi sa samim projektom, tako i sa političkim ili sa makroekonomskim okruženjem.
Ovaj model već koriste zemlje u okruženju i Evropska unija, a kod nas je danas Privredna komora Beograda potpisala sporazum sa Centrom za privatno - javno partnerstvo Hrvatske. Na osnovu tog sporazuma biće osnovan poseban trening centar za obuku u Beogradu.